به اسکارلت .. نمیدانم چگونه گفتم که چنین قضاوت میکنید یا اینکه قبل از خواندن قضاوت میکنید. ببین تو مدیر و زحمت کشیدی و ۲۰ برابر کارگرانت (۵۰۰ نفری) حقوق میگیری. یک کالای مفید و که خوب کار میکند درست میکنی و به بازار اراعه میدهم. حقوق خوبی هم به کارگرانت میدهی که بتوانند کالا را بخرند. حالا من مدیر شرکت بزرگ از طرف سهامدارانی می آیم و کلی پول بهت میدهم و شرکتت میخرم. بعد هر ۵۰۰ نفر را اخراج میکنم و تازه به بهانه پول خرید ۵۰۰۰ نفری هم از شرکت خودم اخراج میکنم. بعد میروم به اسم کالایی که برایش سالها زحمت کشیده ای در چین (به احتمال زیاد توسط به بیگار ی کشیدن یک زندانی و دادن بخور و نمیری به کارگری) کالا را درست میکنم که صد در صد یک همچین شخصی کالای با کیفیت درست نمیکند. بعد به همان قیمت قبلی میفروشم و کلی سود میزنم و حقوقم را زیاد هم میکنم. خب خودت قضاوت کن این چه زحمتی هست ؟؟؟ حرف حرف این نیست که همه یکسان باشند بلکه حرف حرف این هست که تغییر کنیم و نه یکسان بمانیم. من بالا و بقیه پایین، با هرزور و زر و کلکی .....
مار بوگوفته:" بیچاره همه چیزا مانه جز پریزیدنته ..."
ای صاحب فتوا ز تو پر کارتریم با این همه مستی ز تو هُشیار تریم
تو خون کسان خوری و ما خون رزان انصاف بـده کـدام خونخوار تریم!؟
خیام
تو خون کسان خوری و ما خون رزان انصاف بـده کـدام خونخوار تریم!؟
خیام
دوشنبه، آبان ۰۲، ۱۳۸۴
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
پستها
0 بیان و اندیشه:
ارسال یک نظر