سرنوشت

من ديروز رفتم يک وبهاست ديگه عضو شدم. بعد از مشکلاتي با بغيه داشتم و الآن اومده بودم که آلبوم برلين را بهش منتغل کنم که اونجا هم معذرت خواست و گفت که فعلا نميشه تا بعد. تريپود هم که ۲ تا ۳ هفته است همين را ميگه....

با اينکه تا ديروز دولتهاي انگليس و آمريکا مطمعن بودند که با زور و پول ۹ تا ۱۰ رأي در سازمان ملل براي حمله به عراق مي آورند امروز صبح زود شنيدم که همچين اتفاقي نخواهد افتاد که کشورهاي به اصتلاح (؟) بيطرف ( نميدونند که مخالف يا موافق جنگ باشند) يک پيشنهاد ميخواهند بدند که تا ۱۴ آوريل به عراق مهلت بدهيم ( آقا ما فرست نکرديم که يک فولي هم ما بزنيم اگر ميخواهي حمله کني بزار ما يکمي محمات کهنه مونو بهش بفروشيم ! قول ميديم بعد تازه تر و گرانترشو از شما بخريم).....

خلاصه اين ماجرا منو به ياد اين عکس ميندازه که مثل اکثر سرنوشتها است:
نيمه ابر و نيمه نور اونم در حال غروب

ميرم چند وبلاگ بخونم تا منو از اين اتاق بيرون نکردند ( غير از اينکه تا من اومدم وبلاگ بنويسم همه وبهاست ها در دست تعميرند ٫ اکثر اتاقهاي کامپيوتر دانشگاه هم دارند تعمير ميشند و بسته هستند ...)

تا غروبي ديگر
آرمين گيله مرد