زندگي که با همه شوخي داره

يکشنبه يک خبرنگار آلماني به سردبير مجله زنگ ميزنه و بعد گفتن اخبار بهش ميگه که «هيچ خبري ارزشش را نداره که بخاطرش زندگي را از دست بدهم» و ميگه که تصميم دارم که فردا همراه سربازان و بقيه خبرنگاران در جنگ شرکت نکنم و در پادگان بمونم. فردا طبق معمول اکثر خبرنگارها غير همين آقا و يک همکار اسپانيايي راه مي افتند و همراه سربازان ميرند و اين ۲ نفر که ميمونند در يک حمله با نارنجک کشته ميشند.

و آمريکايها هم يک هتلي که تمام مردم جهان ميدونند که در آن خبرنگاران زندگي ميکنند
با تانک ميزنند و بدون خجالت کشيدن ميگند که ما منظورمان خبرنگاران نيست و انگار نه انگار قبل از جنگ تهديد کردند که اگر خبرنگاران در بغداد بمونند مورد اثابت قرار ميگرند و دليل به توپ بستن دفتر الجزيره را من يکي اصلا نفهميدم ....

و بيچاره خبرنگاران روي ماشينهاشون را با چسب سياه و بزرگ چندين بار تي وي نوشتند که کسي به اونها حمله نکنه. در حالي که فکر کنم اگر چند دايره ميکشيدند بهتر بود يکهو بگيد که بفرما ....

به ياد کاوه گلستان در صفحه افق چندين عکسهاي ايشان را گذاشتند.

آماده



«جنگ يک حلقوم است که همه چشمه هاي رفاه را ميبلعد.» ولتر

اينجا هم که دوباره چند ساعت پيش شروع به باريدن برف کرد

و اين چند مقاله البته به آلماني و انگيليسي درباره مجرمان افتضاه ايران-کنترا:
Iran-Contra-Gangster erleben neuen Frühling

Iran-Contra gangsters resurface in Bush administration

Die Iran - Contra Affäre
Anatomy of the Iran-contra cover-up

اميدوارم که هرروز اشخاصي که گول اين چپاولگران (صدامها و بوشها و آخوندها و ...) را ميخورند و براي اين بتپرستان و مال اندوزان ميکشند و کشته ميشوند کمتر و کمتر گردد..

در اين گيتي بزرگ همه چيز ممکن است حتي انسان شدن

آرمين گيله مرد