اين يکی از آخرين عکسهای ميرزا کوچک است.
اميدوارم يکروزی همه دست به دست هم دهيم تا ايران آزاد کنيم و تمام خون و عرقی که در راه آزادی اين سرزمين ريخته شد به ثمر رسانيم. به ياد و نام کاوه آهنگر، به آفريده، بابک خرمدين، مازيار، ستارخان و باقرخان، ميرزا کوچک، مصدق و گل سرخی و هزاران گمنامی که در رکاب اين بزرگمردان مبارزه کردند و بخاطر آزادی خود و نسلهای بعدی (ما و فرزندان ما) از شما ميخواهم که هرگز تسليم و نا اميد نشويد که اين برای همه اين مبارزان يک شکست است. وقتی اونها را کشتند مبارزه با شکست مواجه نشد بلکه اين نا اميدی و قبول قدرت و ناحقی است که راه اونها را با شکست مواجه ميکند.
او گفته بود: « بذار واقع بينانه باشيم، يک کار غير ممکن را انجام دهيم.»
ارنستو چه گوارا، يک رويائی، کسی که ميخواست "بشر جديد" را خلق کند. کسی که آمريکای جنوبی، آفريقا، تمام دنيا را از دست فقر و استعمار آزاد کند. دهقانان کوبايی او را تحسين، بوليويايی ها حيرت و آمريکايی ها از او ميترسيدند.
از مجله آلمانی Stern (ستاره)
14 ژوئن 75 ساله ميشد. 75 سالگرد تولد او گرامی باد. هرچند به هدف خود نرسيد اما همه آزادمردمان را به هدفشان نرديکتر کرد.
گام به گام به آزادی از فقر و استعمار و چپاول نزديک خواهيم شد و بوشها و خامنه ای ها و ديگر فريبکاران و زورگويان و هيچ فريبخورده گان و تسليم شدگان و نا اميدان نميتونند راه اين آزادمردمان و فداکاران را به انتها بکشند. به فکر اين نباشيد که طول خواهد کشيد که زمان نسبی است. اگر ما تسليم، نا اميد شويم و گول سران دنيا که هدفشان به عقب بردن زمان است بخوريم اين همه خونی که در راه آزادی بشر ريخته شد به هدر ميرود و لعن نسلهای بعد مسيب ما خواهد بود.
«ايشان فکر ميکردند ميتوانند او را نابود کنند. اما ايشان يک افسانه آفريدنند. داستان يک مريض آسمايی، که رفت تا کوبا و بعد تمام دنيا را آزاد کند. کسی که ميخواست برای ظالمين 2 يا 3 تا ويتنام درست کند. زنها او را دوست داشتند و سازمان سيا او را شکار ميکرد. کسی که تناه در دور مرد. و مقدس شد.» بقلم karin ceballos betancur
آزادی نزديک است اگر هم هزاران سال ديگر طول بکشد، آزادی دور است اگر اميد را از دست دهيم و تسليم شويم.
سلامت و سربلند باشيد
اول آگاهی بعد انقلاب و سپس آزادی
آرمين گيله مرد
پستها
0 بیان و اندیشه:
ارسال یک نظر