۱۴ دبلیو تی سی

دسيسهء ورلد ترد سنتر - قسمت چهاردهم
قسمت سوم - جنس بُنجُل عمو سام: هروئين، طالبان، پاکستان
(...)
"باران" فقط پی آمد رشد معتاد هروئين پاکستانی از صفر به يک ميليون و نيم نبود، بلکه همينطور هم به سيل جهانی هروئين در دهه 80 ربط داشت و تا امروز اقتصاد پاکستان را "هروئينی" کرد. بنا بر تخمين دولت هند (5)، حجم معاملاتی پاکستان در تحارت هروئين در سال 1999 با 11 مليارد دلار 30% بيشتر بودجه کل کشور بود، که بدون اين تامين مالی سياه بعد از ده سال بحران اقتصادی تا حالا فروپاشيده بود. اينکه "خسارت تضمينی" (6) هروئين و تعليم تروريست ها را بعد از اتمام جنگ سرد متوقف نکردند، بخاطر دنبالهء استفاده از آنها بود: جنگجويان مقدس برای متزلزل کردن جمهوريهای تازه در آسيای ميانه، قفقاز و روسيه در چچن و جاهای ديگر نياز داشتند و دلارهای هروئين را پرداخت صورت حساب خريد اسلحه (در دههء 90 بالای 30 مليارد دلار).

تازه بعد از سال 1998 وقتی که دستپروه سازمان سيا، اسامة، کم کم نامساعد شد، آنها از پاکستان خواستند که توليد هروئين را کمتر کند و آنها با نقل مزرعه های خشخاش به منطقه تخت کنترل طالبان، توليد در منطقهء خود را کمتر کردند. اما همچنان کنترل لابراتورها را خود نگه داشتند. از همين وقت هم کشت خشخاش در افغانستان ناگهان افزايش پيدا کرد و تنها درآمد طالبان بود تا با فشار دولت آمريکا مجبور به توقف کشت شدن. هنگامی که سفير طالبان در اسلام آباد برای "جبارن خسارت" با نمايندگان دولت آمريکا معامله ميکرد، از آنها 12 مليارد دلار، کاملا همان مقداری که سود سالانه تجارت هروئين منطقه هست، برای "خلق افغانستان" خواستدار شده بود. اما اول يک و نيم مليارد بهشان پیشنهاد کردند و سپس 43 ميليون قول دادند و واريض کردند. بنا بر تخمين پاکستان (7) درست همان مقداری که درآمد سال پيش طالبان از تجارت با ترياک خام بود.

سوداگری اصلی در لابراتورهای تحت کنترل سازمانی سيا و ISI (سازمان اطلاعاتی پاکستان) در امتداد مرز و توزيع هروئين ميشود. برای ده کيلو ترياک، که برای توليد 1 کيلو هروئين لازم هست، به کشاورز افغانی 300 دلار پرداخت ميشود. سپس يک کيلو هروئين به قيمت 10 هزار دلار به قاچاقچيان فروخته ميشود و بعد ازينکه ده ها بار با مواد ديگر مخلوط و گرمی در خيابانها فروخته ميشود، ازش صد هزار دلار ميشود.

(5) http://www.subcontinent.com/sapra/regional/regional20000430a.html

(6) collateral damage

(7) http://www.saag.org/papers3/paper288.html

ادامه دارد ....
مبنی بر مقالات ماتياس بروکرز

آرمين گيله مرد

---

از جبهه جنگ با باکتری: فلمينگ شکر، بدتر نشده. با بمباران باکتریها با آنتیبيوتيک و کشتار دسته جمعی شان، امروز احتياج به دکتر رفتن نيست، بخاطر همين کمی وقت دارم.

---

از جبهه اعتصاب: امروز با رای اکثريت، ادامه اعتصاب در دانشگاه فنی برلين به تصويب رسيد. هدف اعتصاب: تضمين جا برای 135000 دانشجو در برلين و تضمين مخارج. امکان درس خوندن برای همه ونه فقط برای پولدارها.نبايد در قصمت تعليم و تدريس صرفه جويي شود. قبول نکردن chip card که فقط و فقط برای کنترل کامل دانشجويان هست و فايده ديگری ندارد.

---