در برلین از پلیس خبری نبود، اما این چهل هزار نفر هم تصمیم نداشتند انقلاب کنند بلکه فقط متعرضند. حرفهای دواتشی زده شد و حقیقتها گفته شد اما بجای اینکه مردم براشون دست بزنند هرکی با دوستان خودداشت گپ میزد و میخندیید. فکر کنم همه میترسیدند انقلاب بشود. اما در فرانکفورت و لایپسیگ چند برخورد بین پلیس و دانشجویان شد.
برای مبارزه با بی عدالتی باید با مردم اروپا و آمریکا متحد شد، چونکه این دولتهای به اصتلاح آزاد و دموکترات بزرگترین حامیان دیکتاتوریهایی مثل قمحوری هستند. اینکار امروزه بخاطر وجود تکنیک و اینترنت آسانتر از همیشه هست.
فراخوان نويسندگان ، روزنامه نگاران و هنرمندان
جان احمد باطبی در خطر است
پستها
0 بیان و اندیشه:
ارسال یک نظر