اصل 177
(1) بازنگري در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، در موارد ضروري به ترتيب زير انجام ميگيرد.
مقام رهبري پس از مشورت با مجمع تشخيص مصلحت نظام طي حكمي خطاب به رييس جمهور موارد اصلاح يا تتميم قانون اساسي را به شوراي بازنگري قانون اساسي با تركيب زير پيشنهاد مينمايد:
1 - اعظي شوراي نگهبان.
2 - روُساي قواي سه گانه.
3 - اعضاي ثابت مجمع تشخيص مصلحت نظام.
4 - پنج نفر از اعضاي مجلس خبرگان رهبري.
5 - ده نفر به انتخاب مقام رهبري.
6 - سه نفر از هيأت وزيران.
7 - سه نفر از قوه قضاييه.
8 - ده نفر از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي.
9 - سه نفر از دانشگاهيان.
شيوه كار و كيفيت انتخاب و شرايط آن را قانون معين ميكند.
مصوبات شورا پس از تأييد و امضاي مقام رهبري بايد از طريق مراجعه به آراء عمومي به تصويب اكثريت مطلق شركتكنندگان در همهپرسي برسد.
رعايت ذيل اصل پنجاه و نهم در مورد همهپرسي "بازنگري در قانون اساسي" لازم نيست.
محتواي اصول مربوط به اسلامي بودن نظام و ابتناي كليه قوانين و مقررات بر اساس موازين اسلامي و پايههاي ايماني و اهداف جمهوري اسلامي ايران و جمهوري بودن حكومت و ولايت امر و امامت امت و نيز اداره امور كشور با اتكاء به آراء عمومي و دين و مذهب رسمي ايران تغيير ناپذير است.
( 1 - اصل يكصد و هفتاد و هفتم به موجب اصلاحاتي كه در سال 1368 نسبت به قانون اساسي صورت گرفته، به قانون اساسي الحاق شده است. )
برای توضيح بيشتر راجع به اصلاح ناپذيری نظام کنونی ايران در رابطه با اين اصل مراجعه کنيد به حرفهای یک جمهوریخواه جوان به اتحاد جمهوریخواهان از "عدلان پارسا". این مقاله را حتما بخوانيد.
برای خواندن مقالات درمورد تحريم، امضای توماربرای تحريم ، فراخوان به تحريم انتخابات. لطفا روی لوگو کليک کنيد.
حال اگر ميخواهيم که ايران اصلاح شود، که رژيم اصلاح ناپذير هست، چه بايد کرد؟
راه مبارزه چيست؟ من شخصا مبارزه خشونت آميز را رد ميکنم. بخاطر اينکه مبارزه خشونت آميز وقتی برين نظام پيروز خواهد شد که خشن تر ازين نظام باشد و خشنتر ازين نظام را حتی نميخواهم تجسم کنم. بنابرين تنها راه درست را نافرمانی مدنی و سرپيچی از خواست حکام سرمايه سالار ميدانم.
ما درين راه به افکار عمومی جهان نياز داريم. ما بايد به همه بفهمانيم که اين نظام را نميخواهيم.
قدم اول: تحريم انتخابات مجلس هفتم. البته تحريم کافی نيست. دوستان در خارج بايد بکوشند افکار عمومی را راجع به اين مسئله آشنا کنند. یعنی برگذاری تظاهرات در شهرهایی که ايرانی زياد هست در رد اين نظام و درخواست برپايی انتخابات بنا بر پايه ماده 26 حقوق بشر. هرکی که ميخواهد اين رژيم عوض شود بايد دست در دست همديگر نهاده تا اين تظاهرات وصعت يابد. منظور تعصب را بکنار گذاشته، جمهوريخواه و مشروطه خواه، مجاهد ، چپی، ملی و ... در کنار همديگر با شعار تحريم انتخابات و برگذاری رفراندم افکار عمومی جهان را تغيير داده و اينطور فشار روی رژيم هايي که ازين نظام پشتيبانی ميکنند و با آن معامله، بياورند. بخاطر اينکه يکصدا شويم، بايد شعار های ديگر را فعلا بکنار بگذاريم.
قدم مهم: برای اينکه طبغ اصل 177 قانون اساس رژيم : "محتواي اصول مربوط به اسلامي بودن نظام و ابتناي كليه قوانين و مقررات بر اساس موازين اسلامي و پايههاي ايماني و اهداف جمهوري اسلامي ايران و جمهوري بودن حكومت و ولايت امر و امامت امت و نيز اداره امور كشور با اتكاء به آراء عمومي و دين و مذهب رسمي ايران تغيير ناپذير است." و رفراندم برای تعيين نظام از ديد رژيم غير قانونی هست، خودمان بايد از حق خودمان استفاده کرده و تايين سرنوشت را بدست خودمان بگيريم. یعنی انتخابات رياست جمهوری را به يک رفراندم تبديل کنيم. و هيچگونه باج نپذيريم. یعنی هرکی که نماينده شد، حتی اگر اين باج نامش شيرين عبادی باشد، نپذيريم. همه يکصدا رفتن پای صندوق را بمعنی آری به نظام، و نرفتن را بمعنی نه به نظام کنيم. و به جهانيان بفهمانيم که ما خواهان ديکتاتوری بنام عقايد مردم نيستيم.
حال دوستانی هستند که ميگويند خوب بعد چی؟ ما آمادگی نداريم! نميدانيم سپس چه کنيم! به انها ميگويم که در ايران انسان شريف به اندازه کافی هست که امور مملکت را بطور موقت به دست بگيرد تا يک رفراندم برای تايين نظام برپا شود و تا اين رفراندم برگذار نشود و خواست مردم ايران آشکار نشود، ما نميتوانيم و اجازه نداريم برای آینده مردم تصميم بگيريم بلکه اين خود مردم هستند که بايد تصميم بگيرند و تا نطام امروزه ايران بر تخت خلافت خود تکيه زده هست، خواست مردم نا آشکار خواهد ماند چونکه اجازه ندارند بخواهند، چونکه خواست وليه فقي خواست مردم بحساب مي آيد.
جمع شويم و با هم ارتباط برقرار کنيم. نشان دهيم بيخيال نسبت به سرنوشت خود و همديگر نيستيم که اعمال سياستمداران و حاکمين برخواسته از بيخيالی و بيتفاوتی ماست. اين ما هستيم که اين دنيا را ميسازيم ! تصميمات حاکمين و قانون گذاری آنها از اعتراض و اعتصاب و یا عدم اعتراض و اعتصاب ما بر ميخيزد. وقتی ما بطور قانع و در ملع عام اعتراض نکنيم، آنها هرکاری که دلشان ميخواهد خواهند کرد.
احزاب، سازمانها و اشخاص بياييد شعار های طرفداری از حزب، سازمان و شخص خود را بکنار بگذاريد وهمه با هم با شعار تحريم انتخابات و درخواست برگذاری رفراندم در تمام دنيا بخيابان برويم. نه برای تبليغ رهبری ديگر و نه برای حمايت از حزبی، سازمانی، شخصی و نظامی ديگر، بلکه برای براندازی ارتجاع روحانی نمايان.
آرمین گيله مرد
متولد رشت، ساکن برلين، مليت ايرانی
ديدگاه : جمهوری دمکراسی سکولار شفاف گام بعدی بسوی عدالت اجتماعی هست.
آگاهی تنها راه بسوی آزادی هست.
هر اتفاقی، جنايتی، جنگی، چپاولی، ظلمی که رخ ميدهد، ما مسئولش هستيم و بايد اين مسئوليت را بپذيريم تا جلويشان را بگيريم.
تغيير تنها راه بسوی تکامل هست.
واقعيت خيالی هست که ما تجسم ميکنيم.
بياييد برای برگذاری تظاهرات تحريم انتخابات با هم ياری کنيم. دوستان در برلين که موافق هستند، لطفا با من تماس بگيرند. اگر دوستانی هستند که دارند برای همچين تظاهراتی برنامه ريزی ميکنند به من خبر دهند تا به انها بپيوندم. تظاهراتی ضد نظام کنونی ايران که همه بتوانند در آن شرکت کنند. یعنی تظاهرات برای تبليغ نظام بعدی نباشد.
پستها
0 بیان و اندیشه:
ارسال یک نظر