چند ماه هست که قرار بود اینروز در اروپا برای نگهداری سیستم های عدالت اجتماعی بخیابان رفته شود. یک هفته پیش روئسای سندیکاهای کارگری با توجه به همکاریشان با دولتها به این جریان پیوستند و تظاهرات بر قرار شد:
کلن صد هزار نفر. اشتوتگارت بالای صدوبیست هزار نفر. در برلین دویست تا سيصد هزار و بنظر من خیلی خیلی بیشتر اما پخش و پلا! تا بحال در آلمان اینهمه جمعیت بخیابان نریخته بودند. نه دولت و نه سندیکاها انتظار اینهمه مردم را نداشتند. پلیس با کلی مامور و ماشین آپ پاش آمده بود. و فقط یک طرف خیابان را میخواستند ببندند. پلیس وقتی اینهمه جمعیت را دید ماشین آپ پاش همان نقطه شروع گذاشت و وقتی جمعیت تمام خیابان را اشغال کرد گذاشت و رفت. آخراش وقتی جمعیت کم شد تک و توک مامور مخفی هاشون پیدا میشدند که میخواستند الکی شلوغ بیندازند و بین گروهای مختلف دعوا راه بیاندازند (کاری که همیشه میکردند و میکنند تا یک حرکت بدنام شود) اما کسی اینجور اشخاص را محل نکرد. برای اولین بار هم دیدم که گروها و سازمان ها مخلوت و با هم تظاهرات کردند. دفعات پیش هرکی با گروه خود با فاصله اندکی با دگر گروهان در یک تظاهرات شرکت میکردند. خلاصه اگر دو هفته پیش به من میگفتند در آلمان همچین تظاهراتی بپاه خواهند انداخت من باورم نمیشدم و هنوز هم ازین ابهت در حیرانم.
تلويزيون آلمان اول محل نکرد. کانال های اخباری دولتی ازش بعنوان روز عملکرد سندیکاها سخن بردند. سیندیکاهای کارگری خیلی زحمت کشیدند و خیلی از اعضای سندیکاها هم بودند اما حقیقتش این هست که فقط روز سندیکاها و روئسای همکار با دولت آن نبود. تلویزیون خصوصی گفت: "اینهمه جمعیت ابهت داشت اما خلاصه نخواهند توانست وضعیت اقتصادی را عوض کنند."
وضعيت اقتصادی بقول خودشان: وضع خراب هست. پول نیست. کار نیست. اگر با شرکتها کنتار نییایم آنها بخارج میروند که کارگر ارزانتر هست.
من اصلا نمیفهمم که مردم چرا این دروغ بزرگ را باور میکنند. اول اینکه این حرامزاده ها هستند که دیکتاتوران جهان سوم را پشتیبانی میکنند تا جلوی هرگونه اتحادیه و سندیکای کارگری گرفته شود و حقوق ها پایین بماند. دوم اینکه تازه اگر هم بگزارند و بروند، کی میخواهد محصولاتشان را بعد بخرد؟؟؟ کاگران جهان سوم با حقوق ناچیز و بخور و نمیرشان یا بیکاران اروپا؟؟؟ به این من میگم : دروغ را باور میکنیم تا بهانه ای داشته باشیم تا تکان نخوریم و بعد هم زار میزنمیم و دیگران را مقصر میپنداریم.
وضعیت اقتصادی: دنیا هیچوقت مثل امروز ثروتمند نبود (خیلی چیزها که قبلا نفهم بودیم و نمیدانستیم ارزش دارند، آخه ارزشمند شدند). پولدار ها پولدار تر میشوند و فقرا فقیرتر و بیشتر.
فرق با گذشته: قبلاً فقط به قشر بخصوص (روحانی و اشراف) اجازه داده میشد ثروتمند بماند و ثروتمندتر شود. و قشر دیگر مادرزاد بدبخت بود و حتی اجازه نداشت این فکر بسرش بزند که وضعش را بهتر کنمد. و این فرق بخاطر مبارزه عده ای انسان بود که بخیابان ریختند با روش ها مختلف برای دنیایی بهتر مبارزه کردند و بدانید که هر عمل و مخصوصا عمل نکردن تاثیر دارد!!!
کمی در مورد ویروس و پست الکترونیکی:
هميشه من ازین پستها میگرفتم و فوری پاک میکردم. چندی هست که این ویروسها بنام های آشنا فرستاده میشود (خوب مواضب باشید و هر اتاچی رو باز نکنید): از نامهای ارگان های مختلف تا دوستان استفاده میشود. بعنوان پست ماستر فرستاده میشوند. میگویند چیزی در مورد تو پیدا کردیم. اگر اینو باز نکنی فلانی میمیرد و من عاشق تو شده ام. بعضی هم خیال میکنند زرنگند و پایین میل آدرس یک انتی ویروس میگزارند و مینویسند که در اتاچمنت ویروس پیدا نشد.
امروز اما یک میل گرفتم که یک آدرس داده که اگر میخواهی خواننده بیشتر پیدا کنی و فلان و بسار ما بهت مجانی کمک میکنیم. ازین سرویسها خیلی هست اما اکثرا فقط اسم وبلاگ و آدرسش را میخواهند. اما اینیکی با پررویی تمام اسم ورودی و پاسورد را هم میخواهد و از اسم بلاگر استفاده میکند اما آخر آدرسش .cz.tc و یا یک همچین چیزی هست. خلاصه مواضب باشید و لوگین و پاسورد خود را هرجایی وارد نکنید. جالبیش این هست که خود را عضو بلاگر معرفی میکنند اما این آدرس پستی من را فقط که برای عموم هست میشناسند و آدرس پستی که من باهاش در بلاگر اسمنویسی کردند نمیشناسند و اون را از من میخواهند!؟؟
عکسهای سوم آوریل هنوز آماده نیستند، اما اگر عکسهای اول فروریدن (بیست مارچ) در برلین رو میخواهید ببینید با موشواره اینجا را فشار دهید!
و اینهم عکس روبروی سفارت بلژِک
قدرت پول زوران زر پرستان، ثروت مالیشان و فشار و تهدید مالی هست. قدرت دولتها پلیس و ارتش و چماقداران و چاقوکشان خود فروش هستند. و قدرت ما فقط در اتحاد و رفتن بخیابان هست. اگر میگویید بیفایده هست پس کمی فکر کنید: اگر افکار عمومی قدرتی نداشت پس چرا اینهمه خرج و کوشش برای عوامفریبی و گول زدن و اقفال ما ميکنند؟؟؟
آگاهی اولین گام بسوی آزادی و قبول مسئولیت اولین قدم برای برقرای عدالت اجتماهی، رفاه عمومی و نجات محیت زیست هست. نگذاریم مارا زهم جدا کنند و مسئولیت خود را قبول کنیم.
پستها
0 بیان و اندیشه:
ارسال یک نظر