خیابان را بسته بودند، پلیس میپرسید "برای کدام برنامه آمدی؟ برای ایران یا ..." جوابها فوری: "مسلما برای ایران" ... نگاهی آمیخته با تعجب میکرد ... "اما ضد رژیم" ... سری تکان دادند و گفتند از اون طرف. خلاصه مخالفان نظام بایدخیابان دور میزدند تا مبادا مزاحم مفتخوری آقایان شوند و دورتر از معمول تظاهرات میکردند. "چرا باید راه دور برویم؟" بهانه: طرفداران هم تظاهرات دارند و آنها نزدیک سفارت برنامه دارند. اما نه صدایی شنیده میشد و نه جماعتی.
جمعیت بیش از سالهای پیش بود. شعارها رساتر و داغتر از ماههای گذشته و ضد کل نظام، حتی بعضی از آنانی که تا چندی پیش فقط به پاچه احمدینژاد گیر داده بودند.
بعد از دو ساعت یکی هوس کرد بلندگو را به طرف سفارت بچرخاند و ناگهان پلیس بدون هیچگونه اخطاری ریخت بلندگو و ماشین و مردم را زد و برد. سیم بلندگو دستی پاره کرد و جمعیت را محاصره. و حال دادها چنان بلند که انگاری همه بلندگو غورت دادند ...
সরকারি চাকরির খবর Bd Govt Job Round 2024
۱۳ ساعت قبل
چه زیبا نوشته است.من روز ۲۲ بهمن فقط صدایی بزغاله و گوساله در میآورم
پاسخحذف