خب من همیشه جزو طرفداران این فرضیه بودم که سران بزرگ اصلاح‌طلب در جناح مقابل محافظه کاران یا اقتدارگرایان نیستند که هیچ، بلکه همکار و همرزم محافظه کاران هستند و نه اینکه هدفشان اصلاحات نیست بلکه ثبات پایه قدرت هست.
اثبات
حالا با آوردن یک شعر از کتاب هرچه بادا، باد بقلم و پژوهش استاد گوذولوژی ابولفضل اردوخانی میخواهم این فرضیه را ثابت کنم:
از حکیمی پرسیدند گوذیدن به ریش حکام جابر جایز هست؟ آن جناب فرمودند: نه تنها جایز بلکه واجب نیز می‌باشد. (...)
چو دیدی قیافه یار اخمو عبوس
یا حاکمی جبار و زورگو و لوس
بده به ریش‌اش چنان گوذی محکم و قوی
تا بخنده افتد و بگوید دری‌وری
به نظر من این دوبیتی فرضیه را بطور واضح ثابت میکند، با اینحال یک توضیح کوتاه:
فکر کنم اکثرا موافقیم که شرکت در انتخابات دوم خرداد و رای به آقای خاتمی، گوذی بود به ریش جباران و زورگویان و همه ما میدانیم که کی بعد ازین گوذ به ریش، خندید و دری‌وری گفت!!!
quod erat demostrantum.
فراخوان به تظاهرات ۱۲ فروردین
برلین ۱۰ فروردین (۳۰ مارس) ساعت ۱۲ تا ۱۴ در مقابل وزارت امور خارجه یادتان نرود.
وین مقابل اپرای شهر ۱۰ فروردین (٣٠ مارس ٢٠٠٥)، ساعت ٥ تا ٨ عصر
و ۱۲ فروردین (۲ آوریل) در بروکسل در مقابل پارلمان اروپا ساعت ۱۳ تا ۱۶
با همه اینحال و بلخصوص بخاطر احوال
پستها
0 بیان و اندیشه:
ارسال یک نظر