شصتمین سالگرد تسلیم آلمان نازی

گوبلز (وزیر تبلیغات و پروپاگاند آلمان نازی): "امروزه رسانه‌ها ديگر دشمن نيستند، بلکه همکار دولت هستند."
یکی از اشعار نازی‌ها (ناسیونال سوسیالیست) که بر در و دیوار اردوگاه‌های سیاسی و نژادی نوشته‌بود: "کار آزاد می‌کند" بود!
وقتی با شعار نژاد آقا و برتر به قدرت رسیدند، برای "همه" آلمانی‌ها - البته میشود هم نوشت همه "آلمانی‌ها" - کار با حقوق مناسب فراهم کردند و گر کار نبود یا حقوق مناسب نبود کمک مال زیاد بود. به کارگران "آلمانی" - "هرکی آلمانی هست ما تایین می‌کنیم" - مزایا میدادند و زندگی نسبتا مرفهی مهیا کرده‌بودند. برای خود خرجهای کلان می‌کردند و وطن را ظاهرسازی. و این خرجها از کجا می‌امدند؟؟ بخصوص که به صراق ثروتمندان نرفتند، هیچ بلکه ثروتمندان در آلمان نازی ثروتمندتر هم شدند.
این خرج‌ها با به بیگاری کشاندن "دیگران"، منهدم کردن و مال و منال بالا کشیدن مهیا می‌کردند. هدفشان زندگی مرفه برای نژاد مو طلایی و چشم آبی آریا بود که بقول خودشان به جای بیشتری نیاز داشت و برای این رفاه میبایست اقوام خیلی پست در اروپای شرقی (یهود، اسلاو، کولی) منهدم و اقوام نیمه پست شرق(مو سیاه، دماغ دراز، رنگی، قد کوتاه، چشم بادامی و ... و ... و ...) بردگی کنند!
البته و مثلما که آقا نبودند و هرگز نمیتوانستند که بر ملل دیگر پیروز شوند و نتیجه سیاستشان فقط انهدام و نابودی شهرها و بیش از 55 ملیون مقتول و کلی آواره بود.
متاسفانه امروزه هنوز احمقانی هستند که خیالات به بند کشیدند ملل دیگر برای رفاه خودی در سر میپرورانند و هنوز نادانانی وجود دارند که به امید رفاه گولشان میخورند و حتما هم سرآخر مانند گورینگ، یک نازی رتبه بالا، خواهند گفت: "حداقل دوازده سال خوب زندگی کردیم." و به فدای سرش بود که برای این خوب زندگی کردنشان که محدود بود، میلیونها قیمت گزافی پرداخت کردند!!!
جنگ جهانی دوم با شرکت (خواسته و نخواسته) ۶۱ کشور، ۱۱۰ میلیون سرباز، ۵۵ میلیون کشته (۲۰ میلیونش سرباز بودند)، ۳۵ میلیون زخمی در مساحت ۲۲ میلیون کیلومتر مربع از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ بوقوع پیوست.